Murahan

Assalamualaikum,

"Rakyat Didahulukan, Pencapaian Diutamakan"
Inilah moto pentadbiran negara yang merupakan "booster", kononnya melonjak naik prestasi pencapaian dan hasil kerja di setiap peringkat dari pendidikan, perkhidmatan, sosial dan yang paling utama ekonomi. Juga dari perkhidmatan menyambut kelahiran bayi di hospital, perkhidmatan menyekolahkan kanak kanak malaysia hinggalah mereka ditanam di tanah perkuburan selepas meninggal dunia. Peningkatan pencapaian di setiap peringkat masyarakat. Upps! ini bukan realiti, ia hanyalah promosi murahan and its a myth.

Kita masih tidak pernah berlajar apa-apa daripada sejarah.

Murahan, symptom yang semakin merebak dan jelas. Apa yang murah?
Sesuatu yang gah digembar-gemburkan tapi impaknya tidaklah sebesar mana-mana. Contoh:
"Seorang Menteri menderma RM 2K kepada 1000 penduduk miskin di kuala kedah".

Hebat sekali, kadangnya berkali-kali. Ada menteri, ada duit, ada ramai yang dapat duit. Tapi realiti impaknya tidaklah sehebat mana kalau pembaca mahu berfikir. RM 2000 bahagi 1000 orang penduduk, setiap orang hanya menerima RM 2. What the point man!


Sama seperti media Malaysia, terutamanya our newspaper, dah macam lelaki ketandusan idea untuk tackle seorang perempuan idaman melainkan hanya mampu bertanya/mesej "Saya nak berkenalan/berkawan dengan awak boleh tak?" di telefon setelah curi curi mendapatkan nombor telefon dari kawan si gadis. Lebih tiada muka bagi yang face to face tanya soalan tue. Cheap trick man! And its always used by cheap people.


Maaf kalau ada yang tarik muka, muncung mulut dengan ayat-ayat puitis yang aku tulis. Tolonglah, apa guna anda semua fullhouse kat wayang tengok Ombak Rindu, bagi yang tak tengok filem melayu mereka memilih Twillight. Tapi bila nak mengorat anak dara orang, "Saya nak berkenalan dengan awak boleh?" pehhh! rugi tiket wayang jer pergi tengok filem romantik tapi tak dapat apa-apa. Apa lagi kaki tengok filem dan drama bersiri dari Korea. Aku tengok peminat Shah Rukh Khan & Preity Zinta okkay!

Begitulah juga bagaimana media menyuntik antibiotic kepada realiti supaya kita masyarakat Malaysia terus hidup dalam fantasi seperti mana anda menonton dan mengundi peserta pilihan di akademi fantasia. Realitinya apa sangatlah impak yang akademi fantasia beri kepada industri muzik Malaysia. Melainkan hanya mengaut keuntungan persendirian atas kebodohan peminat fanatik lelaki kacak yang beraksi diatas pentas dan kemudian lenyap dalam industri.

Belajarlah daripada sejarah.

Tolonglah Harian Metro, please no more news on sex and no more exaggeration on your news. Apa nie? tolonglah penulis penulis melayu. Ramai anak anak muda Malaysia nak baca akhbar bahasa melayu. Disebabkan akhbar Malaysia yang cabaret and low class, ramai ibu bapa yang sedar tentang hal ini lebih cenderung menggalakkan anak-anak mereka membaca NST atau The Star berbanding Utusan Malaysia, Metro, apa lagi Harakah. Dan hasilnya, anak anak kita tidak lagi puitis dalam berbahasa, pincang budaya. Tiada bahasa tiadalah budi. They talked like Justin Bieber (The Gay One) and they thought they live at Paris even though they're just "coupling" in front of KLCC.


Lebih parah apabila mereka merasakan mereka lebih cool apabila menyebut OMG! berbanding Allahuakhbar.

Astaqhfirullah..
Astaqhfirullah..
Astaqhfirullah..

Bersambung..